ما آدما تغییر کردیم
خوشحالیم تو قرن ۲۱ زندگی میکنیم
یادمه صبحها بشاش و سرحال بیدار می شدیم
با دیدن قطره های بارون یا بارش برف ذوق میکردیم
گلهای باغچه رو بو میکردیم
با خریدن لباس نو خوشحال میشدیم
دلامون صاف و مهربون بود
عشق ورزیدنامون مثل ادمیزاد بود
نقش عاشق و معشوق مشخص بود
همه کادوها و تبریکا واقعی بودن و دنیای مجازی معنی نمیداد
جایی مثل فیس بوک نبود که توش شادیها و داشته هامون رو به رخ دیگران بکشیم و یا به همه اعلام کنیم خوشبختیم
زود زود دلمون برای هم تنگ میشد
دوستیامون عمیق بود و با یه تلنگر خراب نمیشد
برند و مارک هم مهم نبود
موبایل هم نداشتیم که صبح تا شب به خودمون بچسبونیم و از خانواده و بچه غافل بشیم
خانواده ارزش بیشتری داشت و ساختن و درست کردن تنها گزینه ادمها بود
تو هیچ عکسی هم لازم نبود لب و دهنمون رو یه جور دیگه کنیم عکسامون خود واقعیمون بود
قیافه ها اصل بود
چاقی و لاغری مهم نبود هر کسی خودش بود
بچه ها پای تبلت و موبایل نبودن
مشقها که تمام میشد تو حیاط و کوچه فوتبال ، وسطی، طناب بازی میکردن
هیچ کدوم هم چاق و عاشق شکلات و پیتزا نبودن
کل عشق و حالمون این بود که بپریم تو رختخواب خنکی که شبای تابستون تو ایوون پهن میشد
یه عروسک دنیامون بود و باهاش تمام وقت زندگی میکردیم
مامان بابا هم نگران درسمون نبودن چون خودمون درس میخوندیم
هیچ کس این همه استرس نداشت
ما هر چی هستیم دوران کودکی واقعی داشتیم
و لذتشو بردیم
عااااااااااالی بود
وای چقدر زیاد خیلی همه چی رو گفتی یادش بخیر. بنده خدا بچه های ما و بعد از اونا. چه زمونه بدی دارن.
سلام مهسا جان این پستت خیلی به دلم نشست..واقعا همینطوره دنیامون بد شده...
من که همیشه تو رویای روزای بچگی زندگی میکنم..
ایشالا عملی که داری راحت باشه و همیشه سالم و سلامت باشی
روی ماه خودت و گل دخترات رو میبوسم عزیزم
چه قشنگ
یک دوره کامل با نوشته هایت زندگی کردیم
ممنونیم