Lovely Melody

ملودی زندگی زیباست

Lovely Melody

ملودی زندگی زیباست

سال نو مبارک

سال نو رو به همه دوستای گلم تبریک میگم و براتون آرزوی خوشبختی و خوشی دارم. امیدوارم که تو سال جدید سلامت باشید تو کار موفق، تو زندگی خوشبخت و تو مشکلات سرافراز باشید. امیدوارم اگه زن هستین عاشق شوهرتون و اگه مرد هستین عاشق خانمتون بمونید و عشقتون مستدام باشه. ایشالا چپ و راست از خوشحالی قند تو دلتون آب بشه، قلبتون از شادی به تپش بیفته . آرزو دارم سقفی که زیرش دارین زندگی میکنین مایه آسایش و آرامش خیالتون باشه و جایی باشه که بهترین خاطراتتون رو اونجا تجربه میکنید. حالتون خوش، کامتون شیرین، ایامتون شاد و روزگار بر وفق مرادتون باد.

بهار بهار باز اومده دوباره

میبینم که همه سرشون شلوغه و دارن برای سال جدید آماده میشن. ما هم تقریبا بیزی بودیم و هستیم. کلی کار مونده انجام بدیم اما تا قبل از عید تمامش میکنم علی مرخصی داره تا روز بعد از عید واسه همین تو این چند روز میتونم از پس انجام کارا بربیام. موهامو خودم روشن کردم خیلی هم زیبا شد امروزم رفتم آرایشگاه کوتاه کردم و از مدل جدید راضیم. کلی موهام کوتاه شد و احساس سبکی میکنم.

چند روز دنبال پرده و کوسن و ساعت بودم برای تکمیل لیوینگ روم. همش انجام شد و خیلی هم زیبا شد فقط هنوزم مبلهای سبز تو چشمن و نمیشه کاریشون کرد. راستش گرون خریدم واسه همین نمیتونم با قیمت ارزون بفروشمشون از طرفی نو هستن شاید چند ماه دیگه این کارو انجام بدم اما الان نه.

امروز رفتم آرایشگاه جدیدی که دوستام بهم پیشنهاد دادن. همیشه میرفتم آرایشگر خودم موهامو کوتاه میکرد این دفه گفتم یه جای جدید رو امتحان کنم. صاحب آرایشگاه آقایی به اسم yan بود و اسم سالنش هم همین بود. شلوغ بود و نزدیک به 20 نفر پرسنل داشت. خیلی خوب رسیدگی میکردن بهترین قسمتش صندلیهای ماساژور بود که زمانی که خانمه سرم رو ماساژ میداد واقعا ریلکسم میکرد. بعدشم یه کاپ کافی چسبید موهامو خوب کوتاه کرد و 25 درصد هم تخفیف حسابی حال داد. کلی از ایرانیای اینجا رو میشناخت و معلوم بود که خانمهای ایرانی ازش راضی هستن چون اونایی که اسم میبرد رو میشناختم و میدونستم که چقدر روی مدل موهاشون حساس هستن.

موهای ملودی رو هم کوتاه کردم کلی ذوق کرد بر خلاف دخترای دیگه دلش میخواد موهاش کوتاه باشه و زیاد برای خشک کردنش وقت نبره.

ملینا جونم هم همچنان مثل یه جوجه پنبه ای هر جا میرم پشت سرم میاد و رهام نمیکنه. یعنی عاشقشم. بهش میگم اذیت نکن میگه : اوکی  میگم دختر خوبی باش میگه اوکی. وقتی میبینه یه کار بد کرده زود میاد و هنوز دعواش نکردم میگه اوکی.  دائم در حال تشکر کردنه هر چی میدم دستش با یه عشوه خاص میگه : تنکوووووووو(thank you ) حسابی ددری شده صبح تا شب میخواد بره بیرون. دلم میسوزه بچم اینجا تنهاست. البته که یه ثانیه پیش کسی نمیمونه و همین منو خسته میکنه.

هفته آینده مهمون نوروز ایرانی هست و من هم دنبال لباس مناسبم. یه لباس دیدم که هم مدلش خوشکل بود هم حراج شده بود فقط در مورد رنگش شک داشتم واسه همین نخریدمش .بعد با دوستم در موردش صحبت کردم دیدم صبح زنگ زد که رفتم لباسی رو که گفتی دیدم خوشم اومد خریدمش. گفتم مبارکت باشه برام جالب بود که بین اون همه لباس اونم از این خوشش اومده بود. همون یه دونه هم مونده بود ازش .


مدتیه دوستم دستش رو عمل کرده و نمیتونه رانندگی کنه واسه همین بچه های اون رو هم از مدرسه برمیدارم و خوشحالم که خدا بهم کمک کرده و میتونم از پس کارا بربیام.


بابای خونه هم امروز سر راه از فروشگاه ایرانی خرید آجیل و شیرینی عید رو انجام داده و خیالم واسه سمنوی عید راحت شد. فقط سبزه عیدم مونده سبز بشه. ماهی هم ندارم اون ماهی که هر سال سر سفره میذاشتم ملینا خانم مدتی پیش انداخت شکوندش حالا باید بگردم یه دونه دیگه پیدا کنم. با خرید ماهی گلی موافق نیستم دنبال دردسر مرده کشی هم نمیگردم.کلی باید برای ملودی داستان ببافیم واسه همین ترجیحا مصنوعی میخریم.


روز مادر اینجا هم تمام شد همسر هم گل و شکلات رو برای اینکه سورپرایز کنه با پست فرستاده بود خودش خونه بود وقتی پست آورد اما اونقدر ازش دلگیر بودم که منه عاشق گل ، حتی تشکر هم نکردم . هنوزم از دستش ناراحتم نمیدونم چرا بعد از 13 سال سر یه سری مسائل ساده باید بحث کنیم. کاش این نمکهای زندگی وجود نداشتن.


زیاد نوشتم قبل از رفتن بگم که براتون سالی سرشار از شادی ، اتفاقات خوش و سلامتی در کنار عزیزانتون آرزو دارم. امیدوارم که دلتون عاشقتر، لبتون خندونتر، لحظاتتون پر از شادیهای بیشتر باشه و وقتی سال تحویل میشه آرامش و سعادت مهمون خونه های دلتون بشه. دوستتون دارم یه دنیا.اونایی که میرن شیراز جای منو هم خالی کنید.سلام منو به شاهچراغ، سعدی، حافظ , باغ ارم، باغ عفیف آباد، نارنجستان قوام، بازار وکیل و سرای مشیر برسونید امیدوارم که تعطیلات خوشی رو در شهر زیبای من داشته باشید. روی ماهتون رو میبوسم.







 


دخترکم

دبستان که میرفتم یه دختری تو کلاسمون بود که رقیب سرسخت درسی من بود .هر دو درسمون خوب بود و سر شاگرد اول شدن همیشه رقابت میکردیم. تفاوت ما در این بود که اون مادری داشت که برای هر حرفی یا اتفاقی که میفتاد میومد مدرسه اما مادر من همه چیز رو به خودم واگذار کرده بود و خودم با اعتماد به نفس جلو میرفتم. البته خوب اون دختره و مادرش تنها بودن ولی مامان من چهارتا بچه داشت که باید ازشون مراقبت میکرد. مادر اون شغلش دولتی بود و مادر من خانه دار.

خوب چون من مادرم رو قاطی مسائل مدرسه نمیکردم اون بنده خدا هم اطلاع زیادی نداشت فقط میدونست من هر سال شاگرد اول میشم و همین برای مادرم با دید مادرگونه اون زمان عالی بود. گاهی از دست این دختره شاکی میشدم ولی مامانم زیاد حرفی نمیزد و همین باعث شده بود که من ندونم دقیقا چه برخوردی نشون بدم. اون دختر گاهی دوستای من بر علیه من تحریک میکرد و یه دفعه یه زنگ تفریح دوستام رو دور خودش جمع میکرد تا با من بازی نکنن. یه جورایی مدیر و معاون مدرسه هم طرفداریشو میکردن یعنی مادره بچشو جوری جلوی همه جلوه میداد که خیلی خاص بهش توجه میکردن.

تا سال پنجم این دختر همکلاسی من بود و هر دو با هم هر سال شاگرد اول کلاس میشدیم ولی کشمکشها همیشه وجود داشت و منو ناراحت میکرد. یه روز برای مسابقه علمی حاضر میشدیم و معلم به من یه کتاب کمکی با سوالات امتحانات سالهای قبل رو داد که حسابی آماده بشم و این دختر خیلی ناراحت شد که چرا کتاب رو به اون ندادن و تا زنگ آخر گریه کرد. نزدیکای غروب بود که داشتم تست ها رو نیگاه میکردم دیدم در میزنن وقتی خواهرم در رو باز کرد در کمال تعجب دیدیم که دختره به همراه مادرش و مادربزرگش اومده بودن کتاب رو از من بگیرن.

متاسفانه مادرم بدون هیچ اعتراضی برای اینکه اون دلش نشکنه کتاب رو بهشون داد بعدشم به من دلداری داد که اونقدر زرنگم که بدون کتاب هم اول میشم .ولی من خیلی ناراحت شدم چون مادر اون کلی گشته بود و وقت گذاشته بود خونه ما رو پیدا کرده بود فقط به خاطر دخترش اما مامان من برای دل اون گذشت کرد.

بگذریم که من تو اون مسابقه اول شدم و تا مرحله کشوری رفتم و تا مدتها دختره چشم دیدنم رو نداشت .گاهی با اینکه بچه بودم پیش خودم فکر میکردم که بالاخره یه روز ما هم بزرگ میشیم و خانم میشیم بعدا با هم دوست میشیم.ده سال پیش دیدمش با اشتیاق رفتم طرفش تا بغلش کنم اول منو نشناخت ولی بعدم که شناخت همون ..... دماغی که بود باقی مونده بود و تغییر خاصی در اخلاقش ندیدم.

مدتیه ملودی میاد از یه هم کلاسیش شکایت میکنه که بچه های دیگه رو بر علیه ملودی تحریک میکنه و از اونها میخواد که باهاش دوست نباشن و بعد دوستاش میان برای ملودی تعریف میکنن که این نمیذاره ما با تو باشیم. کلا ملودی پرسونالیتی قوی داره و بچه مستقلیه اما من حس میکنم که این مورد زیادی داره اذیتش میکنه تا اونجایی که میتونستم راهنماییش کردم اما لازمه که برم در این خصوص با معلمش صحبت کنم.چون دختره انگلیسی عوضی رفته از یه دختر دیگه ایرانی خواسته بهش فحش ایرانی یاد بده و اومده به ملودی گفته .باورم نمیشه که یه بچه به این سن اونم انگلیسی اینقدر بد طینت و بدجنس باشه و چقدر باید موذی باشه که این فکر به ذهنش برسه. طبق قانون اینجا هر بچه ای تو مدرسه هر بلایی سر همکلاسیش بیاره والدین اجازه دخالت مستقیم ندارن و اگه مشکلی هست باید با کادر مدرسه در میون گذاشته بشه حتی اجازه ندارن به اون بچه اخطار بدن و مستقیم باهاش صحبت کنن . فردا میخوام برم مدرسه و معلم رو در جریان جدی بودن این قضیه بذارم چون معمولا معلمها بحث بین بچه ها رو زیاد جدی نمیگیرن و از بچه میخوان از دوستش عذرخواهی کنه و تموم میشه.

چون خودم دوست داشتم مادرم بیشتر در این رابطه منو در نظر بگیره تا دل دیگران رو ، حتما دخترم رو حمایت میکنم و تا حل شدن این قضیه کوتاه نمیام.چون این بچه نصف بیشتر روزش رو در مدرسه میگذرونه که باید باعث خوشحالیش بشه و نه اینکه براش اعصاب خوردی به بار بیاره.ملودیه من بسیار بچه با احساس و مهربونیه و اصلا مثل بعضی از بچه ها با سیاست نیست و وقتی با یه بچه این مدلی روبه رو میشه براش سخته و نمیدونه چه تکنیکی به کار ببره تا طرف رو بشونه سر جاش.


حالا نمیدونم دخترا تو سن ملودی همه اینجورین؟ یه روز دوستن دو روز قهرن. یه روز بهترین دوستای دنیان یه روز چشم ندارن همو ببینن یعنی گاهی خسته میشم از این همه ریز بینی تو روابط دوستیه دخترا. خدا صبر بده.

پذیرای پیشنهاد و تجربه شما در این زمینه هستم. مدتی نمیتونم کامنتها رو دونه دونه جواب بدم اما میخونمشون و ازتون بابت مهربونیاتون ممنونم

نقاش ساختمان

الان شما دارین دست نوشته های یک خانم نقاش رو میخونید اونم چی ؟ نقاش ساختمان. بله ه ه ه ه ه ه ه ه ه   تصمیم گرفتم لیوینگ روم رو برای عید نقاشی کنم به همسرم که گفتم قول داد یکی دو روز مونده به عید این کارو انجام بده ولی تا اون موقع دیر میشد بعدشم دو روز قبل از عید یه عالمه کار دارم واسه همین بهتر دیدم خودم دست به کار بشم شنیده بودم که نقاش اینجا برای یه اتاق خیلی شارژ میکنه و منم دنبالشو نگرفتم هم تجربه بود هم کارم انجام میشد. دو روز پیش رفتم شاپ هوم بیس لوازم و رنگ رو خریدم غروب که ملینا خوابید دست به کار شدم همه وسایل رو جمع کردم وسط اتاق و با روکشهای مخصوصی که خریده بودم همه رو کاور کردم. زیر پام رو یه کاور انداختم که زمین رنگی نشه. سه سایز هم رولر خریدم و دو سایز هم برس رنگ و سینی رنگ. سفید انتخاب کردم و دادم توش یه عالمه رنگای ریز براق اضافه کردن  همونجا هم تو دستگاه رنگ گذاشتن و حسابی مخلوط شد. ساعت 7 شروع کردم و تا 12 شب کامل همه رو رنگ زدم. صبح که چک کردم دیدم بعضی جاها رنگ نخورده واسه همین ملینا رو که صبحانه دادم اول رفتم رنگ خریدم چون به نظرم کم اومد بعد گذاشتمش تو صندلیش جلوی تی وی بعدشم دست به کار شدم  مابینش هم به بچه میرسیدم 20 جفت دستکش یه بار مصرف عوض کردم چون مجبور بودم ملینا رو بغل کنم و یا غذا بهش بدم وقتی ساعت 1 خوابید رفتم و کار رنگ رو تمام کردم عاااااااااااااااااااااااااااالی شد تا ساعت چهار هم همه جا تمیز کردم ملودی هم خوشبختانه اون روز تا 5 عصر مدرسه بود چون یه فیلم کلاب براشون گذاشتن هفته ای یه بار بعد از مدرسه براشون فیلم میذارن همراه با اسنک . واسه همین فرصت داشتم. بعدشم که رفتم دنبالش و آوردمش خونه.

در عرض کمتر از 24 ساعت اتاق نشیمن نو شد. پرده و یه تیکه کاغذ دیواری رو هم اینترتی سفارش دادم. مونده ساعت دیواری و یه چنتا وال آرت. هر بار که وارد اتاق میشم کیف میکنم. مهم اینه که دستکار خودمه. وقتی کامل شد عکسش رو میذارم.

اماااااااا  امروز از دست درد و کتف درد مردم ولی ارزش داشت. دوستم باورش نمیشد که خودم رنگ کردم . امسال سال نو و نو آوری برای من هست تصمیمات مهم زندگیم رو امسال عملی میکنم و اجازه نمیدم هیچ کسی منو استاپ کنه. اونقدر سر یه سری مسائل محکم وایسادم و بسیار حس خوبی دارم که بار سنگینی از روی دوشم برداشته میشه و دیگه هیچ وقت به کسی اجازه نمیدم مانع خوشبختی و سعادت من بشه. منتظر خبرای خوب باشید


خانه ام

خوبم ممنونم از محبتتون و احوالپرسیتون. واقعا نمیدونم چی شده بود و بعد از اینکه همسرم بچه ها رو نگه داشت و تونستم استراحت کنم خیلی بهتر شدم.

خودمم فکر میکنم که استرس زیادی این بلا رو سرم آورد خیلی بابت خونه مادرم اینا نگران بودم ولی خدا رو شکر اینم درست شد.

25 سال ما تو اون خونه بودیم اونجا دوستای دوران کودکی رو پیدا کردیم تو اون خونه بچگی کردیم درس خوندیم درختای نارنج خونه با ما قد کشیدن صدای خنده هامون تا آسمونا میرفت دوچرخه سواری رو تو حیاط اون خونه یاد گرفتیم. حوض کوچیک وسط حیاط و سکوی زیر درخت انگور جای بازیهای بالا بلندی بود. زیر زمین خونه جای فرار از بمب و موشک عراقیها بود، ایوون خونه  تو فصل پاییز و زمستون جایی که مادرم زیر آفتاب سجادشو پهن میکرد و نماز ظهرشو میخوند. پشت بام خونه جایی که همه شیراز رو میتونستی از اون بالا ببینی.

بوته گل یاس تو حیاط که صبحها عطر دل انگیزش بهترین حس رو به آدم منتقل میکرد .گل محبوبه شب که گل دوست داشتنی مادرم بود و شبای تابستون عطرش همه جا رو پر میکرد. درختای نارنج که بهترین و زیباترین و خاطره انگیز ترین بودن برای من. هنوزم یه عالمه بهار نارنج دارم که وقتی دلم تنگ میشه اونا رو بو میکنم. درخت هلوی تو باغچه و درختچه های نارنگی و ازگیل که مورد علاقه بابا بودن. بوته های گل رز که مادرم با وسواس خاصی بهشون میرسد و صبحها چنتا گل رز صورتی میچیدم و میبردم برای خانم معلمم.

اون خونه ، خونه ای که  پدرمادرم توش مو سفید کردن دختراشون عروس شدن پسرشون داماد شد نوه ها به دنیا اومدن و بزرگ شدن. دیوارایی که رازهای منو نگه داشتن اتاقی که توش خندیدم گریه کردم عاشق شدم دلشوره گرفتم ترسیدم فراموش کردم و هزار خاطره خوب و بد رو با اون اتاق شریک شدم .

همه و همه با یه دنیا خاطره جاشو داد به یه آپارتمان که توش پدر و مادرم آسایش و آرامش داشته باشن و من امیدوارم که بتونن با خونه جدید و محل جدید انس پیدا کنن و دلشون شاد باشه و اینجا هم براشون بهترین خاطره ها رو به ارمغان بیاره


حالم بده

سلام گلهای زیبای وبلاگم دوستای مهربونم و همراهان همیشگیم.

چند روزه افتادم تو رختخواب نمیدونم چه مشکلی پیدا کردم فقط از پا افتادم تمام بدنم میلرزه و نمیتونم بدنم رو کنترل کنم سر دردهای خیلی بد میگیرم و وقتی راه میرم هر لحظه ممکنه بیفتم زمین. دکتر رفتم میگن چیزی نیست.اما حالم خیلی بده تب شدید دارم مخصوصا شبها و حتی پوستم هم درد میکنه. با تمام این اوصاف دست تنها هم هستم و با سلام صلوات رانندگی میکنم و ملودی رو میبرم مدرسه.

همسرم نتونست مرخصی بگیره اما فردا تعطیله و قراره من استراحت کنم. خیلی سخته آدم تو بستر بیماری بیفته و کسی نباشه که به دادش برسه. فقط هر روز از خدا میخوام کمک کنه بهتر بشم.

نمیخوام ناراحتتون کنم اما غیبتم به این دلیله. الانم واقعا نمیدونم چی دارم مینویسم چشمام دوتایی میبینه.

خبر خوب اینکه مامانم اینا خونه مورد نظرشون رو پیدا کردن و قولنامه نوشتن. اما خدا میدونه من چقدر استرس داشتم و شبها کابوس میدیدم. دست خودم نیست نمیتونم بی تفاوت باشم.

برم استراحت کنم چون دستام میلرزه و نمیتونم بیشتر تایپ کنم.

فعلا..

عنوان ندارد

چند روز پیش رفتم دکتر و منشی بهم گفت که دکتر جدید اومده منم نمیخواستم زیاد معطل بشم قبول کردم که برم پیش دکتر جدید. وقتی نوبتم شد و رفتم داخل اتاقش یه لحظه فکر کردم اشتباهی وارد شدم. یه خانم دکتری اونجا نشسته بود با یه لباس خیلی معمولی یه شلوار چروک و یه کش مشکی هم دور موهاش پیچیده بود. بعد جوراب صورتی با کفش مشکی پوشیده بود ، یعنی اگر این آدم جایی دیگه از کنارم رد میشد فکر میکرد چقدر بیچاره فقیره و نیازمند. منظورم اینه که اینقدر اینا ساده میپوشن و همه چیز رو ساده میگیرن گاهی دیگه زیاده روی میکنن. برعکس جای دیگه دنیا اینجا نمیشه از روی پوشش افراد متوجه بشی که یه تیپ آدمیه. ولی تو ایران اونی که پولداره و یه شغل درست حسابی داره از لباس و ماشین و خونش میتونی بفهمی که تو چه سطحی داره زندگی میکنه.  چند وقت پیش داشتم ماشینم رو پارک میکردم دیدم راننده جلویی ماشینش رو جابه جا کرد که من فضای بیشتری داشته باشم همچین ماشین مدل بالا و آنچنانی نبود خیلی معمولی بود بعد که راننده پیاده شد دیدم یکی دیگه از این دکترای کلینیک نزدیک خونمونه. بعدشم اومد طرفمو احوالپرسی کرد واقعا برام جالب بود که اول منو یادشه بعدشم میتونست رد شه بره و اعتنایی نکنه. یا اینکه تو مطبهاشون اونقدر سادس که با یه آفیس معمولی هیچ فرقی نمیکنه.

اما من دکترای ایران رو ترجیح میدم، کیف میکنم وقتی میبینم اینقدر تمیز و شیک هستن.البته که دکترای ایران سواد بالایی دارن و خیلی خوب بیماری رو تشخیص میدن و درمان میکنن . اینجا اول مثل ایران به این تعداد افراد بیمار ندارن دوم اینکه دسترسی به پزشک متخصص بعد از طی کردن هفت خوان رستم امکان پذیره. واسه همینم گاهی با داشتن درد بازم بیخیال میشی بری پیش دکتر چون تا بیمارستان به شما وقت بده و نوبتت بشه حتما دیگه یا خوب شدی یا مردی.

راه دیگش هم اینه که بدون اینکه منتظر نامه بیمارستان بشی مستقیم بری دکتر رو ببینی که هزینش خیلی بالاست. دوست من فقط برای اینکه از بارداریش مطمئن بشه و یه آزمایش خون ساده میخواست رفت بیمارستان خصوصی و 200 پوند هم شارژش کردن تا بهش بگن اونی که دکتر خودش تشخیص داده تومور نیست و این خانم بارداره.

اما در کنار همه اینها در صورتی که کسی نیاز به درمان داشته باشه بی چون و چرا در اولویت قرار میگیره و رسیدگیهای لازم براش انجام میشه. یعنی خدمات درمانی برای همه یکسان هست و همه میتونن از این خدمات استفاده کنن.


هوا داشت بهاری میشد که یه دفه رسید به 5 درجه زیر صفر و همه غافلگیر شدن. اما امروز یکی از بهترین روزای آفتابی در چند ماه گذشته بود من که خیلی لذت بردم.

ملودی باز هم گل کاشت و تو تست ریاضی سه تا کلاس اول شد واقعا خوشحال شدم و بیشتر از این خوشحالم که خودش دوست داره تو ریاضی جلو بره و علاقه داره .

کنسرت نرفتم چون جور نشد همسرم خیلی اصرار کرد که برم ولی بدون اون خوش نمیگذشت از طرفی دخترا هم تنها می موندن اونی هم که قرار بود بیاد پیششون مجبور شد برای انجام کاری بره لندن. خلاصه جور نشد اما به جاش رفتیم شهر بیرمینگهام همون رستوران ایرانی که غداشون هم خوب بود و جای شما خالی. هدیه ولنتاین هم آقای همسر آهنگ گل گلدون من رو با گیتار نواخت و برام ضبط کرد، اگه شد یه وقتی میذارم اینجا شما هم بشنوین. در کنارش هم دوتایی رفتیم یه رستوران جدید آمریکایی که عالی بود و دست آخرم برام یه کیف پولی و یه دسته گل خوشکل خرید واقعا چیزی لازم نداشتم و اینکه برام مهم بود چنتا کار ماشینم که لازم بود انجام بشه رو برام ردیف کنه که اونا هم خدا رو شکر انجام شد.

مامانم اینا همچنان دنبال خونه میگردن و با این وضع خراب قیمتها خونه هایی که پبدا کردن تا تصمیم میگیرن که بخرن در عرض چند روز 10 تا 20 تا گرونتر میشن. کاش بهم نگفته بودن که خونه رو فروختن اینجوری منم استرس گرفتم و نگرانم که چی میشه. تو رو خدا دعا کنید که این مشکل حل بشه. مامانم خسته شده و ناراحته خواهرم و داداشام هم هر روز دنبال خونه هستن ولی هنوز قیمتها داره میره بالا.


این روزا حال دیگه ای دارم ...