Lovely Melody

ملودی زندگی زیباست

Lovely Melody

ملودی زندگی زیباست

مرض فیس بوکی

از وقتی که فیس بوک اومده دوستیها هم شده در حد چارتا عکس و یه احوالپرسی . دیگه آدما مثل قبل دلشون تنگ نمیشه و اینجوری نیست که یهو گوشی رو بردارن و با دوستشون خوش و بش کنن. قبلا وقتی بچه ای به دنیا میومد همه ذوق دیدنش رو داشتن و میرفتن دیدنی نوزاد و کلی هم مادر روحیه ش خوب میشد اما حالا به عکسی روی صفحه فیس بوک قانعن. تبریکای تولد و فارغ التحصیلی و عروسی همه شده اینترنتی. دوستیها با یه کلیک شکل میگیره و با همون کلیک هم از بین میره .دنیای خیلیها محدود شده به این فضای مجازی که از طریق اون بگن چی میپوشن، کجا میرن, چی میخورن و با کی نشست و برخاست میکنن. همه مینالن که فلانی عکس ما رو دیده اما غافل از اینکه خصوصیترین چیزای زندگی که یه روزی توی آلبوم تو کشوی میز پنهان میشد که هر کسی نتونه ببینه الان به دست خودمون عمومی شده. از همه بدتر اینکه ساعتها پای فیس بوک نشستن و بی تحرکی هم مشکلات جسمی به همراه داره و هم آدمو از کار و زندگی میندازه .کلا مرض فیس بوک مرض بدیه که منو شما و میلیونها آدم تو دنیا بهش دچاریم. بیاید اجازه ندیم این فضای مجازی دوستیهای واقعیمون رو ازمون بگیره.

نظرات 7 + ارسال نظر
مصی پنج‌شنبه 14 آذر‌ماه سال 1392 ساعت 03:17 ق.ظ

موافقم شدید مهسا جان.کلن دنیای بیخودی هست فیسبوک.

خیلی هم اعتیاد آوره

مریم پنج‌شنبه 14 آذر‌ماه سال 1392 ساعت 04:28 ب.ظ

آره مهسا جون حق با شماست.اتفاقاً یه متن قشنگی در همین مورد خونده بودم که " قرار نبود ابراز علاقه هامون بشه یه آدمک بغل یا بوس تو دنیای مجازی..." و کلی قرار نبود دیگه، متن قشنگی بود که همین صحبت شما رو داشت. من همیشه تبریک های روز تولدم رو خیلی دوست داشتم که بهم تلفن میشد، اما الان اکثرا شده اینترنتی یا حتی وویس.اینکه سعی کنیم خودمون رو تو دنیای مجازی تا حد درستش وارد کنیم خیلی مهمه.
روزهای کریسمس بهت خوش بگذره عزیزم. کامنتی که برا پست قبلی گذاشتم مث اینکه نرسیده برات.خوشحالم که بهتر شدی.

مرسی از کامنتت دوست خوب و مهربون من. میبوسمت

گلبرگ از ترکیه جمعه 15 آذر‌ماه سال 1392 ساعت 02:56 ب.ظ

خیلی موافقم

به به گلبرگ جون .عجبی یادی از ما کردی مهربون.دلم هواتو کرده بود خانمی

بهار جمعه 15 آذر‌ماه سال 1392 ساعت 10:57 ب.ظ

کاملا موافقم، ولی به قول خودت بدجور اعتیار اوره...
حالا من با اونایی مشکل دارم که حتی تو فیس بوک یا نت هم محبتشون رو دریغ می کنن! هستن، ولی نیستن!!!

بله اینم هست ولی برای من مهم نیست چون اونی که محبت داره منتظر نمیشه که دیگری ابراز کنه در حالی که بعضیا هم نوبتیش میکنن.

گلبرگ از ترکیه شنبه 16 آذر‌ماه سال 1392 ساعت 12:08 ق.ظ

عزیزم من میخوندمت ولی تو کامنت گذاشتن تنبلی میکنم شرمنده از این به بعد بیشتر کامنت میدم

زنده باشی خانم گل.به هر حال از اینکه هستی ممنونم و بدون که حس خوبی دارم وقتی هستی

سفید برفی شنبه 16 آذر‌ماه سال 1392 ساعت 10:13 ق.ظ

موافقم باهات
کلا زندگی شده این چیزها
من حتی شده جایی رفتم مهمونی همه سراشون تو موبایلهاشون بوده
واقعا مسخره است هر روز هم بدتر میشه

آره واقعا همینه

Leyla شنبه 23 آذر‌ماه سال 1392 ساعت 02:47 ب.ظ

vay mahsa joon inghad hersam migire baaziha smsi behem tavalodamo tabrik migaan ke nagu,yaani taraf inghad be khodesh zahmat nemide ye zang bezanee,be nazare man age adama maarefat dashte bashan fazaye majaziii ham nemitune joloshuno begire

درسته منم همینو میگم. ولی هنوزم خودم ترجیح مبدم تماس بگیرم تا اینکه فقط تو فیس بوک بنویسم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد