حراج

چند ماهی یه بار بیشتر مغازه ها حراج اساسی میزنن و اون وقت مناسبه که آدم خرید کنه. از اونجایی که ما اینجا زیاد با کسی رفت و آمد نداریم زیادی خریدن لباس فایده ای نداره چون ازش استفاده نمیکنیم. هوا اونقدر متغیره که نمیشه بر اساس فصل خرید کرد یعنی ممکنه لباس تابستونه بخریم بعد کلا در طول تابستون یه هفته آفتاب داشته باشیم اونوقته که کت و بارونی پاییزه بیشتر به درد میخوره.

معمولا وقتی میخوام برم ایران زیاد لباس میخرم چون میدونم میشه به آفتاب جِنگ شیراز (تیکه شیرازی) اعتماد کرد و میدونم که هر چی بخرم چه برای بچه ها چه برای خودم به نحو احسن میشه استفاده کرد.

کلا این مدلی نیستم که الکی لباس بخرم و بذارم تو کمد. هر زمان بخوام برم مهمونی معمولا یکی دو روز قبلش بر اساس مد همون روز خرید میکنم و بیشتر بهم میچسبه .حتی اگه حراج باشه فقط به واسطه حراج نمیخرم باید لازم داشته باشم. آخه برام پیش اومده که لباسام مدتها تو کمد بدون استفاده موندن .منم چند ماهی یه بار کمدم رو مرتب میکنم و چند دست لباس رو میدم به مغازه چریتی . معمولا هم تمیز هستن هم نو.

خواهرم میگفت چرا این کارو میکنی؟ نگهشون دار برای من .اومدی ایران بیار واسه من و دیگه نرو برام خرید کن. البته میدونم اون به نفع من حرف میزنه و لطف داره اما من هم راضی نمیشم دست دوم براش ببرم. همیشه بهترینها رو براش میخرم و این حس خوبی بهم میده.

دوستم معتاد خرید لباسه و مهم نیست که لازم داشته باشه همیشه خرید میکنه. به قول خودش خیلی از لباسهاش هنوز تگ دارن و اون فراموش میکنه که این لباس رو داره. چون همیشه سایزش در حال تغییره یه عالمه لباس با سایزهای مختلف داره و همیشه اونا رو میبخشید به این و اون. بهش گفتم چرا نمیفروشیشون ؟ چون اکثرا هم برندهای معروف میخره  و مطمئنا مشتری براشون بود. از این حرفم استقبال کرد و برای امتحان چند دست لباس رو روی سایت ای بی گذاشت و در کمال ناباوری به قیمت بیشتر از قیمت اصلی فروش رفت. کلی پول اومد به حسابش و میتونست که باز لباسای جدید بخره.

از اون موقع تا حالا تقریبا هزار پوند لباس فروخته و سرش هم گرم شده . خلاصه که واسه منم هی خرید میکنه و هر چی اصرار میکنم پولش رو قبول نمیکنه. اون خیلی بهتر از من لباس رو با قیمت خوب پیدا میکنه.

دوتامون روی اینترنت سریال فاطمه گل رو دنبال میکنیم و اون عاشق دستمال سرهای فاطمه گل شده ولی هر چی گشت پبدا نکرد .من هم بعد از چند روز اینترنت گردی بالاخره براش پیدا کردم و سفارش دادم. چند روزی طول کشید تا از ترکیه برسه به دستم. خیلی هیجان داشتم وقتی بسته رو بهش دادم و بازش کرد کلی سورپرایز شد و باورش نمیشد که همون طرحهایی رو که دوست داشت براش خریدم. اونقدر از شادیه دوستم خوشحال شدم که نگو .یعنی بهترین حس دنیا رو داشتم وقتی دیدم اون دستمالهای سر رو دوست داره.البته به عنوان دستمال گردن هم میشه ازشون استفاده کرد.

داشتم میگفتم یه خوبی اینجا اینه که جنس دست چندم هم مشتری داره و میتونید به راحتی هر جنسی رو بفروشید. من کلی از وسایل ملینا رو که دیگه استفاده نمیکرد و تمیز بودن رو به یه مغازه که خریدار وسایل بچه هست فروختم درسته که پول زیادی نگرفتم اما بهتر از هیچی بود .حتی امکانش هم هست که جنسی که بهشون میدین با یه چیزی که لازم دارین تعویض کنید. ولی خدائیش من هیچ وفت ازشون خرید نمیکنم فقط بهشون فروختم .واسه این خرید نمیکنم چون در این زمینه بسیار بد دل هستم و نه برای خودم و نه بچه هام جنس به جز نو رو قبول نمیکنم. بعدشم مگه همه مثل خودمون اینقدر تمیز از وسایل نگهداری میکنن؟ خوب اینم اخلاق منه چیکار کنم.

هر سال برای خریدسوغات هم باید هزینه کنم هم سلیقه ها رو نمیشناسم هم باید تو مغازه ها با بچه بگردم هم چیزی بخرم که طرف دوست داشته باشه هم حساب وزن بار رو بکنم . بعد با خودم میگم این بار دیگه سوغات بی سوغات چیه مردم رو بد عادت کردیم؟ اینجوری سفر به دهن آدم زهر میشه تازه دست آخر هم ممکنه سوغاتیها رو دوست نداشته باشن و به دردشون نخوره . منم حاضر نیستم از هر جایی خرید کنم میرم میگردم ولی دست آخر همونی که اول تو نظرم بود رو میخرم و میبرم ایران. خلاصه اینکه امسال هم باز احساسم بر عقلم پیشی گرفت و برای خانوادم و دوستام و چند تن از فامیل خرید کردم. ولی این خیلی اخلاق بدیه ها قبول دارین؟ من هنوز نه برای خودم و نه بچه ها خرید نکردم و همش چشمم تو مغازه ها دنبال لباس و وسایل برای خانوادمه.

میدونم که خانوادم توقع ندارن ولی مگه میشه خرید نکنم؟ نمیتونم دست خالی برم که. بعدشم من از هدیه دادن به عزیزانم خیلی حس خوبی پیدا میکنم. امسال خواهرم کمکم کرد و از زیر زبون خانوادم کشید که چی لازم دارن و خرید برام راحتتر شد چون میدونستم چی برای کی بخرم که ازش استفاده کنه.

برای خودم هم گذاشتم هفته آخر خرید کنم چون هنوز دارم وزن کم میکنم و تا یه ماه دیگه حتما یه سایز میام پایین .همه بگین آمیییییییییییین

کاش زمانی که خدای مهربان مرا میآفرید به من دو بال برای رهایی از این همه غم عطا میکرد تا بتوانم با آن بالهای زیبا به کهکشان پرواز کنم جایی که فقط نور باشد جایی که نسیم ملایمی صورتم را نوازش میدهد جایی که جز خود خدا کسی نیست جایی که بتوانم با همه زیباییهای عالم خلوت کنم جایی که چشمم درخشش ستاره ها را ببیند و عطر حضور عشق را با تمام وجود ببلعم جایی فراسوی اینجا.

در مورد این روزها خیلی نوشتم ولی همش پرید نمیدونم چرا