سفر به ایران

سلام دوستان عزیزم منو یادتون هست؟ مهسا هستم

سفر امسال سورپرایز بود خود عید فطر ظهر رسیدیم شیراز بعد از یه سری معطلی و گیر تو فرودگاه خواهر و داداشام اومده بودن دنبالم .مامان بابام خبر نداشتن و منتظر بودن که بچه ها واسه نهار برن خونشون.ما تو راه بودیم مامانم هی زنگ میزد رو گوشی خواهرم که کجایین ؟ دیر نیاین .میگفت همین امروز همتون کار دارین دیر میاین.

خلاصه رفتیم در خونه که رسیدیم مامانم به خیال اینکه داداشم هست تو آیفون نگاه نکرد همینجوری در رو باز کرد ..رفتیم بالا دیدم در آپارتمان بازه مامانم هم از تو آشپزخونه غر میزنه که چرا دیر اومدین. رفتم جلو و سلام کردم مامانم یه آن شوک شد برگشت سمت در منو دید..

زبونش بند اومده بود و با دست هی به بابام اشاره میکرد واقعا نمیتونست حرف بزنه .. یه آن پشیمون شدم از سورپرایز کردنشون. چند ثانیه بعد شروع کرد به اشک ریختن و قربون صدقه رفتن. بابام هم گریه میکرد و منم هق هق گریه میکردم.

از ذوق نمیتونست روی پاهاش  وایسه منم بردمش نشوندمش روی مبل و خواهرم کمی آب بهشون داد تا آروم شدن. بعد شاکی شدن که چرا به ما خبر ندادی گفتم میخواستم روز عید فطر خوشحالتون کنم.

تا عصر یه سره گفتیم و خندیدیم بعدش سوغاتیا رو بهشون دادم همه کادوهاشون رو دوست داشتن خدا رو شکر.

عروس خانوم هم بود در کل دختر خوبیه و آرومه .من تو این مدت شناختی ازش پیدا نکردم چون پدرش بیمارستان بستری بود و این طفلک هم گرفتار بود. متاسفانه چند روز پیش هم پدرش به رحمت خدا رفت.

هفته های اول به تدارک کارای عروسی گذشت که عالی بود. عروسی داداش لذت داره .وقتی از آرایشگاه اومد خونه تو لباس دامادی که دیدمش اشکام سرازیر شد و یه دل سیر بوسیدمش.هزار ماشالا داماد شایسته و خوش تیپی شده بود.

عروسی هم به بهترین نحو برگزار شد خیلیها کم لطفی کردن نیومدن و بدتر از همه اینکه خبر ندادن که نمیان و کلی غذا اضافه بود که اگه گفته بودن نمیان جایگزین دعوت میکردیم .

عروس هم زیبا شده بود و کلا برازنده همدیگه بودن.

ده روز مهمون از شهرستان داشتیم که این قسمتش سخت بود چون پذیرایی از اون همه آدم تو آپارتمان مشکل بود .در هر صورت تلاش کردیم که بهشون خوش بگذره.

بعد از رفتن مهمونا با مامان بابا هر روز یه جای دیدنی شیراز رو میرفتیم که بهترین قسمت سفر بود. تخت جمشید هم امسال موفق شدم برم .دوستام و فامیل هم محبت داشتن جوری که صبحانه ها هم دعوت بودم بعد میومدم خونه لباس عوض میکردم میرفتم نهار باز میومدم خونه استراحت میکردم و حاضر میشدم برای شام.

از هر چی منوی غذا بود زده شده بودم دلم یه غذای ساده خونگی میخواست واسه همین چند روز استاپ کردم و فقط دستپخت مامانم رو میخوردم.

خانم داداشم و خواهر م هم مثل همیشه همه جوره به بچه هام میرسیدن و من خیالم راحت بود در کل این مدت واسه خودم بودم و هیچ کسی هیچ جا نمیذاشت من دست به سیاه سفید بزنم. تبدیل شده بودم به یه زن چاق تنبل که همش تو رستورانا و آرایشگا ه ها و سونا و جکوزی بود. در کل برای کوتاه مدت لایف استایل باحالی داشتم .....

بچه ها سفر ایران رو دوست داشتن و زبون فارسی شون کلی پیشرفت کرد خصوصا ملینا که دیگه آبرو برای من نذاشت .در جهت تربیت بچه هر چی تلاش کرده بودم تو سفر ایران همه بی تاثیر بود. یه جورایی بچه هام برخورد بچه های تو ایران رو کپی  میکردن و زیاد حرف شنوی نداشتن.

خوشحال بودم از اینکه در سفر هستیم و قرار نیست اونجا زندگی کنیم چون سبک زندگی خیلی متفاوت بود از همه مهمتر کنترل بچه ها مشکل بود.منم اجازه دادم که تفریح کنن آزاد گذاشتمشون و سخت نگرفتم. به محض اینکه برگشتیم خواب و خوراک و رفتارشون و روتینشون برگشت به حالت قبل.تنها دلتنگی براشون مونده که هنوزم هر دو شدیدا دلشون برای خانوادم تنگ شده.

یونیفرماشون رو حاضر کردم کارای سرویس ملودی و اعتراض برای مدرسه ملینا انجام شده و هر دو همین پنج شنبه میرن مدرسه.

روزی که رسیدم اینجا پدر بچه ها اومد دنبالشون و منم چند روز فرصت داشتم به کارام برسم و از همه مهمتر استراحت کنم .خستگی راه و ترانزیت طولانی دبی منو از پا در آورده بود .بچه ها که رفتن موبایلم رو خاموش کردم و خوابیدم .

تا چند روز گیج و خسته بودم ولی خوشبختانه دچار افسردگی و دلتنگی بعد از سفر نشدم تازه خوشحال بودم که اومدم خونه. خانواده م سنگ تموم گذاشتن و همه جوره لطف داشتن ولی من دلم برای آرامش خونه خودم تنگ شده بود.

خلاصه که جاتون خالی همه چیز عالی بود و ما آماده شدیم برای ورقی دیگه از فصلی جدید.

امیدوارم شما هم هر جای دنیا هستین در کنار عزیزانتون شاد باشید.

فدای شما

فعلا...

ایران جونم زیاد نمونده

سلام  سلام سلام

من عالی هستم خدا رو شکر. یه عالمه خبرای خوب 

جایزم رو‌که یه سشوار بود و لوح تقدیر در مراسم اهدا جوایز به عنوان دانشجوی برتر سال دریافت کردم و کلی به خودم افتخار میکنم.

چند روز دیگه به سفر به ایران باقی مونده یعنی هفته دیگه این موقع پیش خانوادم هستم

عروسی عروسی عروسی گل به سر عروس یالا دامادو ببوس یالا و ....

عروسی ته تغاری چند هفته دیگه س و من رسما باز خواهر شوهر میشم اونم از نوع خارجکی خوبو

زنده ام

سلام من زنده ام فقط گرفتار بودم

کالج رو دوماه زودتر از همه تمام کردمو به عنوان بهترین دانشجو انتخاب شدم اخر این ماه باید برم واسه جایزه گرفتن

بچه ها خوبن این روزای افتابی سعی کردم ببرمش پیک نیک جاتون خالی خوش گذشت

ملودی هم داره وارد مرحله جدید نوجوانی میشه و کمی تغییرات در رفتارش دیده میشه ولی باز هم همون دختر دوست داشتنی و مونس منه.

ملینا هم که خوش زبونی و شیرینی خودشو داره

منم دارم برای سفر به ایران حاضر میشم چیزی نمونده و من کلی کار دارم که باید انجام بدم

این روزها دارم برای احساسم سوگواری میکنم و حال خوشی ندارم ولی میدونم میگذره

در کل که زندگی زیباست و باید پیش رفت . 

من و عید

دنیای اطرافمون پر شده از آدمهای جورواجور که هر روز یه سازی میزنند. بنا بر تربیتی که شدم بیشتر سعی کردم با ساز همه برقصم تا کسی دلگیر نشه تا کسی ناراحت نشه ، زمان زیادی گذشت تا یاد گرفتم به واسطه رقصیدن های زیاد منم که باید پادرد شبانه رو تحمل کنم و بی خوابی بکشم. سخته که خودت رو ، نوع نگرشت رو عوض کنی و به خودت آموزش خود دوست داشتن بدی.

.......................................................................................

عید نوروز بهمون خوش گذشت و تونستیم با فامیل مادری و دوستان دیداری تازه کنیم و جاتون خالی یه سیزده بدر اساسی و درست و حسابی بریم.بچه ها هم این چند روز همه جوره کیف کردن منم سخت نگرفتم. در کل همه روزها عالی بود.

.................................

هفته گذشته هفته ای پر از کار و مشغله بود و باید یه مدل کامل رو با در نظر گرفتن همه فاکتورها و بر اساس کشور انتخابی تحویل میدادم. دایم در حال خرید و کم و کسری بودم تا دیروز که بالاخره انجام شد ولی نتونستم مقام بیارم چون در لباس مدل کوتاهی کردم و با کشور انتخابی من همخوانی نداشت اما نمره کامل رو به دست آوردم.

............................

دلم میخواد از دلگیریها بنویسم از آدمهایی که ناعادلانه احساس و شخصیت دیگران رو زیر سوال میبرن و به خودشون اجازه توهین میدن آدمهایی که فکر میکنن داشتن پول بهشون این اجازه رو میده که تحقیرت کنن و تو سکوت کنی. من نمیپذیرم که برای خشنودی دل آدما خودم رو کوچیک کنم. تحمل میکنم ولی تا یه حدی ، شاید منم دیگه آدم  گذشته نیستم و نمیخوام هی پاسخگو باشم .

هیچ چیزی در این دنیا دایمی نیست حتی محبت آدمها که رایگانه ، دور شدن ازشون تنهایی میاره ولی این به مراتب بهتر از تحمل اونهاست.

...........................

نمیدونم گفتم یا نه ولی بلیط ایران رو با لطف یه دوست گرانبها خریدم و این روزها با امید بیشتری چشم به راه تابستون هستم.

........................

دخترا هم خوبن و هر دو همه جوره شدن علت خنده ها و امید من به آینده. خدا رو برای وجودشون شاکرم.

..........................

عکسهای عید رو به زودی آپلود میکنم تاخیر رو بذارید به حساب شلوغی این روزها و البته تنبلی

.........................

سریال شهرزاد رو دنبال میکنم و داستانش رو دوست دارم چون متفاوته و شخصیت شهرزاد خیلی جاها آموزنده س.

..........................

بوس برای همتون

فعلا

میدونم که این روزها در ایران همه مشغول دید و بازدید عید هستن و کمتر فرصت میکنید که بیاید اینترنت. خیلی از دوستام واسه عید رفتن ایران و ما زیاد جایی عید دیدنی نرفتیم. اما سه چهار روز مهمون داشتم جای همه خالی خوش گذشت .روز عید هم یه مهمونی ایرانی رفتیم که خوب بود و بچه ها تونستن حسابی بازی کنن و دوست پیدا کنن.

این روزها هم تعطیلات ایستر هست و دو هفته مدارس تعطیله شاید بچه ها رو یه سر ببرم لندن

دوستون دارم

گفته بود نمیاد رضایت بده که منو بچه ها بتونیم گذرنامه جدید بگیریم .معتقده که من در حقش ظلم کردم و الان وقتشه که جبران کنه و اینکه براش مهم نیست که من و بچه ها نتونیم بریم ایران. فکر کردم شوخی میکنه ازش پرسیدم جدی میگی؟ گفت آره از نظر قانون این حق منه که اجازه ندم گذرنامه ایرانی بگیری و به من ربطی نداره که تو میخوای سه تا چمدون سوغات ببری. این تازه اولشه...

اصلا دلم نمیخواد بحث کنم و کشش بدم و خودمو خسته کنم. اونم حتما دلایل خودشو داشت و اینجا جایی بود که قانون مزخرف ازش حمایت میکرد .

فکر کردم باید برم و پیگیر بشم تا ببینم راهش چیه و من چکار کنم.

صبح بیدار شدیم ساعت 5 راه افتادیم سمت سفارت .جاده خلوت بود ولی به لندن که نزدیک شدیم شلوغ بود سفارت هم مرکز شهر بود.ساعت 8:30 رسیدیم نفر 7 بودیم. شماره گرفتیم و منتظر شدیم تا نوبتمون شد.از خونه تمام مدارک رو حاضر کردم و نگرانی نداشتم .مامور سفارت مدارکم رو تحویل گرفت و پول رو پرداخت کردم منتظر بودم که بگه رضایت پدر بچه ها. حرفی نزد و فقط گفت : دو هفته دیگه براتون پست میکنیم. باورم نمیشد از خوشحالی اشکم دراومد.

بعد فهمیدم که اولین بار چند سال پیش که با هم گذرنامه گرفتیم خروج دایم و مکرر رو امضا کرده و دیگه نیازی به حضورش نیست اینو خانم مسوول اونجا گفت.

با خوشحالی تمام اومدیم بیرون یه روز آفتابیه زیبا بود .دوستای بسیار مهربون و دوست داشتنی دارم که لندن زندگی میکنن ولی نمیخواستم مزاحمشون بشم چون از قبل خبر نداده بودم .حتی خاله جونم و بچه هاش هم هستن ولی تصمیم گرفتم بچه ها رو ببرم لندن گردی.

خلاصه که بهترین موقعیت بود واسه مرکز گردی و دیدن جاهای زیبا. حدودای ساعت 2 خسته شدیم و سر از رستوران ایرانی درآوردیم با غذاهای خوشمزه. من شهر لندن رو دوست دارم واقعا زیباست اما تردد سخته .البته به مدد نویگیشن گوگل همه جاها رفتیم و بهمون خوش گذشت. دست آخر هم سر راه به سمت شهرمون رفتیم قنادی عمانوَل  که نون خامه ای و رولت هاش محشرن. ساعت 5 بود که افتادیم تو جاده و به سمت شهرمون راه افتادیم.

یه ساعتی از لندن دور شدیم که وسط اتوبان یه ماشین چراغ زد برامون که تایر ماشین پنچر شده. با لطف همون راننده که وایساد و راه داد تا برم کنار پارک کنم زدم کنار دیدم بله لاستیک جلو فلت شده. زاپاس داشتم ولی بلد نبودم تعویض کنم .خوب اینجا هم هیچ ماشینی واینمیسه که بیاد کمک کنه.

جفت راهنما رو روشن کردم و زنگ زدم به AAA (امداد خودرو) و قرار شد که زود خودشون رو برسونن. بارون میومد و هوا تاریک شده بود . ماشین دقیقا سر ورودی شهری که پدرشون زندگی میکنه خراب شده بود و ملودی کمی ترسیده بود با حرف آرومش کردم و جعبه نون خامه ای رو باز کردم و هر سه شروع کردیم به خوردن . کلی خندیدم که وسط اتوبان تو تاریکی و بارون داریم نون خامه ای ایرانی میخوریم و نمیدونیم کی قراره امداد برسه.

بعد از 45 دقیقه ََAAA از راه رسید و لاستیک رو عوض کرد و راه افتادیم سمت شهرمون. وقتی رسیدیم دیر بود و من خسته بودم ولی خوشحال از تمام اتفاقات خوب اون روز بودم .از اینکه موفق شدم گذرنامه ایرانیمون رو بگیرم و اینکه به بچه ها خوش گذشت و از همه مهمتر اینکه ماهیانه  امداد خودرو مقدار کمی از حسابم برمیداره ولی تو همچین شرایطی بهتر از هر کسی به دادم میرسه.

اومدم بلیط سفر به ایران رو بخرم دیدم ای وایییییییییییی گذرنامه انگلیسی ملودی تا دوماه دیگه تمامه. فرمهاشو پر کردم هزینه ش رو پرداختم و منتظرم که اونم برسه به دستم. خدا رو هزار بار شاکرم که تو هیچ شرایطی منو تنها نگذاشته و

خدا گر ز حکمت ببندد دری                                   ز رحمت گشاید در دیگری

...........................

دوستای خوبم من و دخترا خوبیم و هر کدوم به درس و زندگی روزمره مشغولیم ببخشید دیر مینویسم اما سعی میکنم بنویسم.

ملودی تو مدرسه و درسها موفق هست خدا رو شکر. بسیار بچه خوبیه و من به داشتنش افتخار میکنم.اسمش هم برای دبیرستان سال دیگه دراومد و خیالم راحت شد.

ملینا داره بزرگ میشه و بیشتر میفهمه ولی بیشتر انرژی میگیره و جسوره با توقعاتی که به واسطه سنش باید باهاش کنار بیام.

خودمم همچنان کالج میرم و همه ساعات درسیم رو دوست دارم. دوستای خوبی هم دارم که باهاشون خوش میگذره.

آخ جون عید تو راهه بوی عید که میاد حال من عالی میشه چون همش تو فکر هفت سین و سبزه و مهمونی عید هستم .

.........................

دوستی برام آدرس وبلاگش رو گذاشت اول اینکه امیدوارم هر چه زودتر سلامتیش رو به دست بیاره و سالیان سال در کنار خانواده عزیزش شاد زندگی کنه. دوم اینکه با خوندن گوشه ای از وبلاگشون یاد گرفتم که قدر داشته ها و سلامتی ای که خداوند داده رو بدونم و شکر گذار باشم.

به امید شفای همه بیماران در سراسر دنیا

چیکار کنم

این روزا بدجوری ذهنم آشفته س دلم برای خانوادم تنگ شده مامان بابام خیلی بی طاقت شدن و دائم از من تایید میخوان که تابستون میرم ایران یا نه

از نظر مالی امسال مشکل دارم و واقعا کم میارم اگه بخوام به سفر ایران فکر کنم ، خواستم از بانک وام بگیرم بهره ش بالاست و ماهیانه هم خیلی پول از حسابم میره عروسیه داداشم هم در راهه و منم مثل چی تو گل گیر کردم 

نمیتونم از مشکلاتم بگم دلشون میشکنه 

از پدر بچه ها خواستم پول برای بلیط بچه ها بده که گفت ندارم و به من ربطی نداره . البته سورپرایز نشدم فقط خواستم شانسم رو امتحان کنم

خیلی حال بدیه  حتی به خاطر ملینا نمیتونم جایی پاره وقت کار کنم 

من کم آوردم 

حالم گرفته س